niedziela, 29 kwietnia 2012

Tiramisù


Mówili mi, że fajna ta nasza dieta.. I że desery dobre. A potem ze smutkiem dodawiali "ale triamisù to już nam teraz nie zrobisz".. Bo tiramisu to zawsze był mój popisowy deser, bardzo lubiany przez gości..

Rzeczywiście-  biszkopty, amaretto, kawa, tłusty krem- to zestawienie nie brzmi zbyt montignacowo.. Ale po przemyśleniu sprawy- da się!

Najpierw upiekłam biszkopt- ten sam, co na makowca
  • 110 g zmielonych migdałów;
  • 70 g fruktozy;
  • 4 jajka podzielone na białko i żółtko;
  • 1 całe jajko.
4 żółtka ubić z fruktozą aż zgęstnieją. Dodać zmielone migdały i całe jajko. Ubić białka i połączyć delikatnie z masą. Wlać do wyłożonej papierem do pieczenia formy (u mnie kwadratowa 24x24cm), piec do zezłocenia- jak na zdjęciu. Po wystudzeniu wycinamy z niego pożądane kształty.


Pewnie zastanawiacie się, czemu u mnie wszystko takie kwadratowe. Cóż, mam kwadratowe talerzyki, lubię symetrię i mam (na razie) jeden kształt pierścieni. Jest to super rozwiązanie do przygotowywania pojedynczych porcji - można w nich piec, chłodzić, mrozić, można nimi wycinać, a gotowe porcje wyjmuje się łatwo dzięki specjalnej wypychaczce.


Można oczywiście tiramisù  zrobić w dużym naczyniu. Jak się porządnie zrobi krem, to pociąć je na porcje to żaden problem.
Zaparzamy szklankę bezkofeinowej, mocnej kawy, (nie-ortodoksi zaparzają normalną kawę, w końcu tiramisù  ma być na przebudzenie), dodajemy kilka kropel ekstraktu migdałowego i nasączamy pierwszą warstwę biszkoptów. Przygotowujemy krem:
  • 4 żółtka;
  • 5 łyżek fruktozy
  • 500g serka mascarpone;
  • 2 białka.
Żółtka ubić z cukrem. Ubijanie musi być jak najkrótsze, aby wytworzyło się możliwie mało pęcherzyków powietrza. Mascarpone dokładnie wymieszać z żółtkami (tu można porządnie przymiksować), a potem, bardzo delikatnie z pianą. Mocne miksowanie 1 i 3 etapu to najczestszy błąd przy wykonywaniu tiramisù - dużo powietrza spowoduje to, ze tiramisù stanie się bardzo rzadkie i po wyjęciu z naczynia się nam rozpłynie.

Krem nakładamy na nasączone biszkopty, wyrównujemy, posypujemy (przez sitko) warstwą kakao. Układamy kolejną warstwę biszkoptów, nasączamy kawą i znowu krem i kakao.  Tiramisù  najlepiej zrobić dzień przed podaniem- smakuje obłędnie jak postoi przez noc w lodówce.


Migdałowe biszkopty świetnie nasączają się kawą, według mnie lepiej niż tradycyjne długie biszkopty, które po nasączeniu często tracą kształt i stabilność. Tiramisù  na biszkoptach migdałowych spokojnie można było chwycić i podnieść. No i ten smak.. Polecam!

5 komentarzy:

  1. Chyba się do ciebie wybieram! ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. nie wierzyłam, że uda mi się z tych zmielonych migdałów zrobić biszkopt - a jednak ! TIRAMISU BOSKIE - zostało wchłonięte w tempie expresowym - cudowne cudowne cudowne cudowne cudowne CU DO WNE

    OdpowiedzUsuń
  3. Aniu Twój blog mnie zainspirował do zakupienie mielonych migdałów i wypróbowania Twoich słodkości. jestem na MM od prawie 2 lat i schudłam 10 kg. Ostatnio mam +wagi, ale grzeszyłam non stop, więc wróciłam na I fazę. Mimo to jak widze Twoje przepisy i to co wyczarowujesz, to aż mi ślinka napływa do ust...

    OdpowiedzUsuń
  4. Ale super ten kwadracik, czy wiesz gdzie można taką foremkę kupić? Dzięki i pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ja moje kupilam na amazonie niemieckim, ale myslę, że w wiekszosci sklepow z AGD da sie takie kupic.. na allegro znalazlam z kwadratowymi tylko dosyć drogi zestaw f-my Berghoff http://allegro.pl/berghoff-pierscienie-do-formowania-potraw-neo-13cz-i3447396339.html

      Usuń